Η ΓΑΛΑΖΙΑ ΛΙΜΝΗ
Οι πηγές του Λάδωνα αποτελεί την κύρια καρστική πηγή του ομώνυμου ποταμού και φαίνεται να επικοινωνεί με τις καταβόθρες του Φενεού μέσω υπόγειου καρστικού συστήματος. Ο ποταμός Λάδωνας συνδέεται με μυθολογικά στοιχεία καθώς κατά την αρχαιότητα οι Αρκάδες θεωρούσαν τον Λάδωνα ως θεότητα, γιο του Ωκεανού και της Τηθύος. Αρκετοί μύθοι συνδέουν τον Λάδωνα με τη Θεά Δήμητρα, τη Θεά Άρτεμη, τον Ηρακλή αλλά και τον Πάνα.
Γεωποικιλότητα
Τα όμβρια ύδατα (νερό βροχής) εμπλουτισμένα σε διοξείδιο του άνθρακα (CO2) από την ατμόσφαιρα και το έδαφος αντιδρούν με τα ανθρακικά άλατα ανθρακικών πετρωμάτων όπως ο ασβεστόλιθος, διαλύοντας τμήματά του και διευρύνοντας ήδη υπάρχουσες ρωγμές δημιουργώντας έγκοιλα επιφανειακά ή/και υπόγεια. Αυτή η διαδικασία, δηλαδή η διάλυση του ασβεστόλιθου από τη δράση του νερού ονομάζεται καρστικοποίηση και οδηγεί στο σχηματισμό γεωμορφών, οι οποίες ονομάζονται καρστικοί σχηματισμοί.
Τα νερά από την πόλγη του Φενεού, φαίνεται να μεταφέρονται μέσω καταβοθρών και υπόγειων αγωγών και εγκοίλων (ανοιγμάτων), που εκτείνονται σε απόσταση περίπου 10 km και αναβλύζουν ορμητικά στη θέση αυτή σχηματίζοντας μια μικρή βαθιά κυκλική καρστική λίμνη το βάθος της οποίας δεν ξεπερνά τα 47μ. Πρόκειται για μια πηγή που φέρει κωνικό σχήμα και συνδέεται με υπόγειο αγωγό ο οποίος κατεβαίνει με κλίση 10-15˚, για 120 μ. περίπου και καταλήγει σε έναν άλλο καρστικό αγωγό που αναπτύσσεται προς τα πάνω με τετράγωνο σχήμα.
Βιοποικιλότητα
Η παραποτάμια βλάστηση του Λάδωνα ποταμού, κυριαρχείται από πλατάνια (Platanus orientalis) και ιτιές (Salix alba). Στην πανίδα της περιοχής περιλαμβάνονται σημαντικά αμφίβια και ερπετά που προστατεύονται από την ελληνική ή/και τη διεθνή νομοθεσία. Σε παραποτάμιες θέσεις του Λάδωνα έχει καταγραφεί βίδρα (Lutra lutra). Στα νερά του ποταμού ζούνε και αρκετά είδη ψαριών, όπως η πελοποννησιακή μπριάνα ή Χαμοσούρτης (Barbus peloponnesius) και η Ιονική πέστροφα (Salmo farioides).
