Η ΦΥΣΗ ΣΥΝΑΝΤΑ ΤΟ ΠΝΕΥΜΑ
Η ιστορική εκκλησία της Ανάληψης χτίστηκε το 1886, κοντά στο «Σπήλαιο των Λιμνών» στα Καστριά. Λέγεται ότι η εκκλησία θεμελιώθηκε σε βράχο με το αποτύπωμα της Ανάληψης της Παναγίας. Ανατολικά της εκκλησίας, σε μικρή απόσταση, υπάρχει ένα μικρό αλλά εντυπωσιακό φαράγγι καθώς και ένας καταρράκτης.
Γεωποικιλότητα
Η περιοχή αποτελεί τμήμα κοιλάδας που δημιουργήθηκε κατά μήκος μεγάλου ρήγματος μεταξύ ασβεστόλιθων της ενότητας Τρίπολης και ραδιολαριτών της ενότητας Πίνδου. Οι ασβεστόλιθοι είναι πετρώματα, που διαβρώνονται εύκολα από τη χημική δράση του νερού (καρστικοποίηση), ενώ οι ραδιολαρίτες είναι αδιάλυτα πετρώματα που διαβρώνονται λόγω μηχανικής διάβρωσης.
Η ποτάμια απορροή διοχέτευε νερό από τον Χελμό προς την Πόλγη των Λουσών. Καθώς η ευρύτερη περιοχή ανυψωνόταν σταδιακά, η πόλγη και η ποτάμια αύλακα γίνονταν βαθύτερες. Σταδιακά τα ιζήματα που μετέφερε το ποτάμι, αποτέθηκαν και γέμισαν την κοιλάδα γύρω από την κοίτη του ποταμού. Κατά το πρόσφατο γεωλογικό παρελθόν μία νέα ποτάμια αύλακα δημιουργήθηκε διαβρώνοντας κατά βάθος τις προηγούμενες αποθέσεις. Αποτέλεσμα της διάβρωσης ήταν η δημιουργία ενός μικρού, εντυπωσιακού φαραγγιού και ενός καταρράκτη ανατολικά της εκκλησίας. Ο καταρράκτης επαναλειτούργησε πολλές φορές μεταναστεύοντας σταδιακά προς τα δυτικά. Σήμερα τα ίχνη των προηγούμενων θέσεων του καταρράκτη γίνονται αντιληπτά ανατολικά της σημερινής.
Στο δυτικό απότομο πρανές του φαραγγιού, οι ασβεστόλιθοι παρουσιάζουν έντονη καρστικοποίηση, εξαιτίας της οποίας δημιουργήθηκε μικρό καρστικό έγκοιλο με αρκετά σπηλαιοθέματα, το εσωτερικό του οποίου σήμερα αποτελεί και το χώρο του ιερού του ναού της Ανάληψης.
Βιοποικιλότητα
Ο Γεώτοπος βρίσκεται εντός της Προστατευόμενης Περιοχής «ΣΠΗΛΑΙΟ ΚΑΣΤΡΙΩΝ» (GR2320009) του δικτύου Natura 2000. Η περιοχή χαρακτηρίζεται κυρίως από χλωρίδες αείφυλλων πλατύφυλλων με κυρίαρχα είδη το πουρνάρι (Quercus coccifera) και τον άρκευθο (Juniperus oxycedrus). Στα ασβεστολιθικά βράχια συναντώνται σπάνια είδη φυτών, όπως η ενδημική της ΠελοποννήσουAsperula arcadiensis αλλά και ελληνικά ενδημικά όπως η Centaurea raphanina subsp. mixta, κ.α. Σημαντικά είδη πανίδας αποτελούν ο ελληνικός βάτραχος ή γραικοβάτραχος Rana graeca και η Πελοποννησιακή γουστέρα (Podarcis peloponnesiaca), ενδημική σαύρα της Πελοποννήσου.
