ΜΕ ΤΟ ΣΠΑΘΙ ΤΟΥ ΗΡΑΚΛΗ
Ο γεώτοπος Πόρτες- Τρικλιά, αποτελεί το πιο στενό και πιο βαθύ τμήμα του φαραγγιού του Βουραϊκού. Τη διαδρομή του νερού από τα Καλάβρυτα μέχρι το Διακοπτό μέσα στο φαράγγι, συνοδεύει εδώ και εκατόν είκοσι χρόνια ο οδοντωτός σιδηρόδρομος. Στο γεώτοπο Πόρτες υπάρχει μια τεχνητή σήραγγα, στην είσοδο της οποίας οι δυο τεράστιες πόρτες χρησίμευαν κατά το παρελθόν στην αποτροπή της διέλευσης πεζών από το φαράγγι κατά μήκος των γραμμών του οδοντωτού σιδηροδρόμου.
Γεωποικιλότητα
Τα κύρια πετρώματα που συναντώνται στην περιοχή είναι λευκότεφροι ασβεστόλιθοι (ανθρακικά πετρώματα, τα οποία διαβρώνονται εύκολα από τη δράση του νερού) που δημιουργήθηκαν σε μια βαθιά θάλασσα (Ωκεανός Πίνδου) πριν περίπου 100- 66 εκατ. χρόνια και συνεκτικά κροκαλοπαγή (αποστρογγυλεμένα θραύσματα πετρωμάτων) που έχουν μεταφερθεί από ποτάμια και αποτέθηκαν στην περιοχή πριν περίπου 2.588- 1.0 εκατ. χρόνια.
Η δημιουργία του γεώτοπου οφείλεται στις ιδιαίτερες τεκτονικές συνθήκες που επικρατούν στην ευρύτερη περιοχή λόγω της διάνοιξης του Κορινθιακού κόλπου. Ο Κορινθιακός κόλπος αποτελεί την πιο σεισμικά ενεργή περιοχή της Ευρώπης, καθώς τα τελευταία 5 εκατ. χρόνια παρουσιάζει διαστολή 10-15mm ανά χρόνο. Η διαστολή αυτή προκαλεί τη δημιουργία πολλαπλών ρηγμάτων, που έχουν σαν αποτέλεσμα τη βύθιση στην περιοχή του Κόλπου και τη συνεχή ανύψωση στις περιοχές της Βόρειας Πελοποννήσου όπως και στη περιοχή του Βουραϊκού. Η ανύψωση αυτή κατά μήκος της περιοχής Πόρτες-Τρικλιά, σε συνδυασμό με τη συνεχή κατά βάθος διάβρωση του ασβεστολίθου από τη δράση του νερού του Βουραϊκού ποταμού, δημιούργησαν αυτή την εντυπωσιακή γεωμορφή.
Βιοποικιλότητα Ο Γεώτοπος βρίσκεται εντός της Προστατευόμενης Περιοχής «ΦΑΡΑΓΓΙ ΒΟΥΡΑΪΚΟΥ» (GR2320003) και εντός Ζώνης Ειδικής Προστασίας (ΖΕΠ) της ορνιθοπανίδας «ΌΡΟΣ ΧΕΛΜΟΣ (ΑΡΟΑΝΙΑ) – ΦΑΡΑΓΓΙ ΒΟΥΡΑΪΚΟΥ ΚΑΙ ΠΕΡΙΟΧΗ ΚΑΛΑΒΡΥΤΩΝ» (GR2320013) του δικτύου Natura 2000. Στην περιοχή συναντάται το Dianthus mercurii, ένα τοπικό ενδημικό είδος της Β. Πελοποννήσου. Πολύ σημαντικές για την άγρια χλωρίδα της περιοχής είναι οι απότομες κροκαλοπαγείς πλαγιές, καθώς διασχίζοντας το φαράγγι συναντάμε σημαντικό αριθμό Πελοποννησιακών ενδημικών, όπως τα Asperula arcadiensis κ.α. αλλά και μεγάλο αριθμό ελληνικών ενδημικών όπως τα Helianthemum hymettium κ.α. Επίσης εμφανίζονται μερικά σημαντικά είδη λεπιδόπτερων όπως η νυχτοπεταλούδα Callimorpha quadripunctaria και η πεταλούδα Papilio alexanor, που προστατεύονται από την Οδηγία 92/43/ ΕΟΚ.
